က်ေနာ္တုိ႔ ဂစ္တာ၀ါသနာအိုးႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနတုန္း ေစ်းေရာင္းတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အိပ္ေနရာကေန ထထိုင္လုိက္ၿပီးေတာ့ “အဲဒါ အစိတ္(၂၅က်ပ္)..အဲဒါအစိတ္” လုိ႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သူ႔ကုိ ေၾကာင္အမ္းအမ္းနဲ႔ ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ သူက သူ႔ကြန္ ပ်ဴတာကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ငါ့ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ” လုိ႔ေမးျပန္ေရာ။ က်ေနာ္က သူ႔ကုိ “သယ္ရင္း မင္း ေယာင္ေနတာလား” လုိ႔ေမးေတာ့ သူက “မဟုတ္ဘူး ငါေယာင္ေနတာမဟုတ္ဘူး” လုိ႔ ျပန္ေျဖေသးတယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ “ဟင္.. ဟမ္.. အင္း အင္း” ဆုိၿပီးေတာ့ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြား တယ္။ မနက္မုိးလင္းေတာ့ သူ႔ကုိျပန္ေမးေတာ့ သူ ဘာဆုိဘာမွမသိေတာ့ဘူး။ သူ မေယာင္တတ္ ပါဘူး လုိ႔ေတာင္ ဇြတ္အတင္း ျငင္းလုိက္ေသးသဗ်။
ေနာက္တစ္ေယာက္ ေယာင္တာၾကေတာ့ တစ္မ်ဳိးဗ်။ အိပ္ေနရင္းနဲ႔ “ေဟ့ေကာင္ ထမင္းခ်က္ထား ေသးလား” လုိ႔ က်ေနာ့္ကုိေမးတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူေယာင္ေနတာကုိ မသိပဲ ..“အင္း..” လုိ႔ေျဖ လုိက္တယ္။ “မင္း ထမင္းမစားရေသးဘူးလား” လုိ႔ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ျပန္ေမးလုိက္ေတာ့ သူက “အင္း” တဲ့။ “ထမင္းခ်က္တာက ခဏပါ.. ဟင္းကေတာ့ ၾကက္ဥပဲ ေၾကာ္ရမွာပဲ” လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာ ေတာ့ သူဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့မွ သူေယာင္ေနတယ္ဆုိတာ က်ေနာ္သိလုိက္တာ။
(၁၀)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက က်ေနာ္ အိပ္ေနရင္းနဲ႔ ႂကြက္ေၾကာတက္တာေတာ့ ျဖစ္ဘူး တယ္။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ေျပာမွသိရတာပါ။ ကုိရြာသားေလးေျပာသလုိပဲ အိပ္ရင္းနဲ႔ ေယာင္ေနတဲ့သူရဲ႕ေျခမ ကိုကုိင္ၿပီးေတာ့ ေမးရင္ ေမးသမွ်ကုိ ျပန္ေျဖတာတုိ႔၊ အိပ္ေနရာက ထၿပီး လမ္းေလွ်ာက္တာတုိ႔ေတာ့ ၾကားဘူးတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ေတြ႕မႀကံဳဘူးပါဘူး။
ကုိရြာသားေလးရဲ႕ “အိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ဆုိင္ေသာ” ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ပက္သက္၍ က်ေနာ္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ သမွ်ကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
This entry was posted
on Thursday, May 15, 2008
and is filed under
အမွတ္တရမ်ား
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
2 ေယာက္ရဲ႕အျမင္