အုိ...မယ္တုိ႔
2008
အမ်ိဳးမ်ိဳးေပတဲ့ ကုိးကုိးစေန က
တင္ဇာေမာ္ကုိ အရင္အပါေခၚကာ
သိမ္းျမစ္ကုိပတ္ေနၿပီး
က်က္သေရတုိးတဲ့ မေမမုိး က
အႏုပညာကုိ အတုထြင္ကာ
အေကာင္းျမင္ေနသူေပါ့ဗ်ာ။
အတင္းအၿမဲေျပာတဲ့ ဂရင္းဂဲလ္ေခ်ာ ရဲ႕နာမည္ကေတာ့
အၿမဲတစ္ကယ္ “လဲလည္” တဲ့။
အသြင္ထူးေနတဲ့ ခင္ဦးေမ က
တိမ္ကြယ္ကာ အိမ္လည္ထြက္ေနရဲ႕။
ပန္းခရမ္းျပာ က ၀မ္းပန္းတသာနဲ႔
နတ္ျမင္းပ်ံကုိစီးၿပီး ဘ၀င္ေႏြးေအာင္
သမင္ေလးေတြအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း။
အလြမ္းေတြနဲ႔ ပန္းခေရ က
စမ္းေရမွာ ပန္းအေႂကြေတြေငး
အေတြးေလကာ ေမြးေဖေဖကုိ တမ္းတေနရဲ႕။
ဆူးလင္းသစ္ ကေတာ့
ခ်စ္ေသာကမာၻ သာယာေလေအာင္
အလင္းေရာင္ေဖးကူ ႀကိဳးစားေနသူပါ။
ရည္မြန္ က နီယြန္ေတြၾကားမွာ
အရႈံးမ်ားကုိ ႏွလုံးသားမွာကဗ်ည္းထုိး
ေစာင္းကုိတီးကာ ေက်ာင္းအုိႀကီးကုိလြမ္းေနသတဲ့။
မေနာေျမကုိ အေမာေျပလြမ္း
တမ္းတမႈေတြအတိ ဇနိ ကေတာ့ရုိးသားေနဆဲ။
အရႈပ္ေတြလုပ္မိလုိ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္
အေၾကာင္းဖန္ကာ ေတာင္းပန္ေနသူက စမုိင္းလ္ေမ။
ဘေလာ့ေလာကကုိ က်ေနာ့သေဘာဗ်ဆုိၿပီး
စီေဘာက္မွာ အတည္ေပါက္နဲ႔ေလွ်ာက္ေရးေနသူေတြကုိ
ဖူးဖူး က အရူးအမူးေတာင္းပန္ေနသဗ်။
ကုသိုလ္ျပဳယူ ရြာအလွဴေတြ၀ယ္
ကြယ္ရင္အျပတ္တီးတတ္တဲ့ ၾကယ္စင္နတ္သမီး က
ႏွလုုံးသားဒုိင္ယာရီမွာ အရႈံးမ်ားမပုိင္ပါသည္ဆုိေပမယ့္
အလြမ္းေပၚအလြမ္းေတြဆင့္ ရင္နင့္ေနသူေပါ့။
“စာေမးပဲြမ်ားႏွင့္နပန္းလုံးေနေသာေၾကာင့္ ပုိ႔စ္တင္တာေနာက္က်ျခင္းကုိ မမ(မ)ေရႊေခ်ာ မ်ား ေရႊစိတ္ေတာ္မညွဳိးေစရန္အလုိ႔ငွါ အေနာ္အညာသားေလးမွ ေတာင္းပန္အပ္ပါေၾကာင္း”
10 ေယာက္ရဲ႕အျမင္