ဖူး.. ဖူး… ဘုန္း.. ဘုန္း.. ဘုန္း…
ဘေလာ့ကို ဖုန္ခါလိုက္တာခင္ဗ်။ မႈိတက္ေနတဲ့ ဒီဂ်င္းေဘာင္းဘီကို OSO နဲ႔ေလွ်ာ္မွ ရေတာ့ မယ္ထင္တယ္။
မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ… ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေတြ႔တာလဲၾကာၿပီ….။ ဟုတ္တယ္… :D
ရုိးသားႀကိဳးစား ကၽြန္ေတာ္အညာသား အပ်င္းတအားႀကီးေနေတာ့ ဘေလာ့ေပၚမွာ ေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္နဲ႔ေပါ့။ ကိုယ့္အိမ္ကို လာလည္တဲ့သူတိုင္း ဧည့္၀တ္မေက်ခဲ့တာလဲ ၾကာၿပီဗ်ာ..။ Intro ျပန္၀င္တဲ့အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဘူး၊ ႀကဳံဘူးတဲ့ ဟာသေလးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံပါရေစ။
ဘာမီတြန္
ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ေခါင္းကုတ္ကာ အူလည္လည္ျဖစ္ေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ေတာ့ ဆိုင္ရွင္က
ဆိုင္ရွင္။ ။ ဟဲ့…ကေလး
ကေလး။ ။ ခင္ဗ်ာ…
ဆုိင္ရွင္။ ။ ဘာ၀ယ္မလုိ႔လဲ… ေျပာေလ ဦးဦးကို
ကေလး။ ။ အေမက ေဆး၀ယ္ခိုင္းလုိက္တာ.. အဲဒါ ေဆးနာမည္ေမ့ေနလို႔ပါ ဦးဦး
ဆိုင္ရွင္။ ။ ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုံး ကေလးရဲ႕…
ကေလး။ ။ ေၾသာ္… မီတြန္…. မီတြန္.. ဟုတ္တယ္ ဦးဦး… မီတြန္ ဆိုတာေတာ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမီတြန္ မွန္းမသိဘူး ဦးဦးရ။
လူမိုက္
ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ပတ္ရထား တစ္စီးေပၚတြင္
`ယခုဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `ၿမိဳ႕လည္ရင္ျပင္´ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိ မီးရထားတံခါးမ်ား ပိတ္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ.. ေနာက္ ဆိုက္ကပ္မဲ့ဘူတာကေတာ့ …´
ထုိအခိုက္ ယာဥ္ေမာင္းခန္းအတြင္းသို႔ လူမိုက္တစ္ေယာက္၀င္လာၿပီး မီးရထားေမာင္းသူ၏ လည္ပင္းကို ဓားျဖင့္ေထာက္ကာ.. `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕ ကိုေမာင္းစမ္း´ ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ ေလသည္။
ယာဥ္ေမာင္း။ ။ အကို မွားေနၿပီခင္ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ပတ္ရထားပါ…
လူမိုက္။ ။ မရဘူးကြာ.. ေရာက္ေအာင္ေမာင္း…
ယာဥ္ေမာင္း။ ။ မေရာက္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၿမိဳ႕ပတ္ရထားပါ.. စိန္႔ပီတာစဘတ္ ၿမိဳ႕ကို ေမာင္းဘို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ..
လူမိုက္။ ။ လွ်ာမရွည္နဲ႔… ေသသြားခ်င္လို႔လား.. ငါ `စိန္႔ပီတာစဘတ္´ ကိုသြားခ်င္တယ္.. ေရာက္ေအာင္ေမာင္းကြာ.. ဒါပဲ.. ဘာဆင္ေျခမွ ေပးဘို႔မစဥ္းစားနဲ႔.. စကားသံထြက္လာရင္ ငါ့ဓားက မင္းလည္ပင္းကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္သြားလိမ့္မယ္..
ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရေတာ့တဲ့အဆုံး… မီးရထားေမာင္းသူမွ
`ယခုဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `ၿမိဳ႕လည္ရင္ျပင္´ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိ မီးရထားတံခါး မ်ားပိတ္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ… ေနာက္ဆိုက္ကပ္မဲ့ဘူတာကေတာ့ `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမဳိ႕´ ျဖစ္ပါတယ္။´
ေနာက္ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့ `ယခု ဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕´ ျဖစ္ပါတယ္´ ဟုေၾကျငာၿပီး.. တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့… လူမိုက္က `ေအး.. အဲလိုပဲျဖစ္ရ မွာေပါ့´ ဟုဆိုကာ… ရထားေပၚမွ ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။
ေမ့တတ္လို႔ပါ
မင္းသား။ ။ ျဖစ္ပါ့မလားဆရာ.. ကၽြန္ေတာ္က မင္းသမီးနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေျပာရမယ့္စကားေတြ အကုန္ေမ့သြားတတ္တယ္ဗ်။
ဇာတ္ဆရာ။ ။ ျဖစ္ပါတယ္ကြ.. တစ္ကယ္လုိ႔ မင္းသမီးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ မင္းေျပာရမယ့္စကားေတြ ေမ့သြားခဲ့ရင္ ကားလိပ္နားကို ကပ္ခဲ့.. ငါ တိုးတိုးေလး လွမ္းေထာက္ေပးမယ္..´
မင္းသား။ ။ ဟုတ္.. ဟုတ္ကဲ့ဆရာ…
သို႔ႏွင့္ ျပဇာတ္တစ္၀က္ေလာက္ မင္းသားနဲ႔မင္းသမီးနဲ႔ ၂ ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔ေသာ အခန္းတြင္..
မင္းသား။ ။ ဟားဟားဟားဟား… ဟားဟား… ဟားဟားဟား… ဒီမွာ မိခါြညိဳ…´ ဟု အစပ်ဳိးၿပီး.. ေျပာရမယ့္စကားကို စဥ္းစားေတာ့ တစ္လုံးမွထြက္မလာ… ။ သို႔ႏွင့္ မင္းသမီးကို လက္ညိႈးထုိးၿပီး `ဟဲဟဲဟဲဟဲ.. ဟဲဟဲ.. ဟဲဟဲ… ခါြညိဳ… ခြါညိဳ…´ ထင္ထားသည့္အတိုင္း မင္းသားခမ်ာ ဘယ္ကစလုိ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ရယ္သာ ရယ္ေနေတာ့သည္။ ပရိတ္သတ္ကလည္း ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ ထင္ေၾကးအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားေန၍မျဖစ္ေတာ့.. ျပဇာတ္ပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္ရသည္။ ဇာတ္ဆရာမွာထားသည့္အတိုင္း… ကားလိပ္ေနာက္နားသို႔ ဆုတ္သြားလုိက္သည္။ ကားလိပ္ေနာက္ထဲမွ ဇာတ္ဆရာက… `ေနာက္ကိုသိပ္မဆုတ္နဲ႔.. ကား(ကားလိပ္) ျပဲသြားမယ္..´ ဟုေျပာလိုက္ရာ.. မင္းသားက ေရွ႕သို႔ ၂ လွမ္း ၃ လွမ္းခန္႔ ျပန္တိုးလိုက္ၿပီး ေျပာခ်လုိက္ပုံက…
မင္းသား။ ။ ဟားဟားဟားဟား.. ဒီမွာ မိခါြညိဳ… ေနာက္ကိုသိပ္မဆုတ္နဲ႔.. ကားျပဲသြားမယ္…´
ဘေလာ့ကို ဖုန္ခါလိုက္တာခင္ဗ်။ မႈိတက္ေနတဲ့ ဒီဂ်င္းေဘာင္းဘီကို OSO နဲ႔ေလွ်ာ္မွ ရေတာ့ မယ္ထင္တယ္။
မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ… ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေတြ႔တာလဲၾကာၿပီ….။ ဟုတ္တယ္… :D
ရုိးသားႀကိဳးစား ကၽြန္ေတာ္အညာသား အပ်င္းတအားႀကီးေနေတာ့ ဘေလာ့ေပၚမွာ ေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္နဲ႔ေပါ့။ ကိုယ့္အိမ္ကို လာလည္တဲ့သူတိုင္း ဧည့္၀တ္မေက်ခဲ့တာလဲ ၾကာၿပီဗ်ာ..။ Intro ျပန္၀င္တဲ့အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဘူး၊ ႀကဳံဘူးတဲ့ ဟာသေလးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံပါရေစ။
ဘာမီတြန္
ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ေခါင္းကုတ္ကာ အူလည္လည္ျဖစ္ေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ေတာ့ ဆိုင္ရွင္က
ဆိုင္ရွင္။ ။ ဟဲ့…ကေလး
ကေလး။ ။ ခင္ဗ်ာ…
ဆုိင္ရွင္။ ။ ဘာ၀ယ္မလုိ႔လဲ… ေျပာေလ ဦးဦးကို
ကေလး။ ။ အေမက ေဆး၀ယ္ခိုင္းလုိက္တာ.. အဲဒါ ေဆးနာမည္ေမ့ေနလို႔ပါ ဦးဦး
ဆိုင္ရွင္။ ။ ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုံး ကေလးရဲ႕…
ကေလး။ ။ ေၾသာ္… မီတြန္…. မီတြန္.. ဟုတ္တယ္ ဦးဦး… မီတြန္ ဆိုတာေတာ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမီတြန္ မွန္းမသိဘူး ဦးဦးရ။
လူမိုက္
ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ပတ္ရထား တစ္စီးေပၚတြင္
`ယခုဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `ၿမိဳ႕လည္ရင္ျပင္´ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိ မီးရထားတံခါးမ်ား ပိတ္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ.. ေနာက္ ဆိုက္ကပ္မဲ့ဘူတာကေတာ့ …´
ထုိအခိုက္ ယာဥ္ေမာင္းခန္းအတြင္းသို႔ လူမိုက္တစ္ေယာက္၀င္လာၿပီး မီးရထားေမာင္းသူ၏ လည္ပင္းကို ဓားျဖင့္ေထာက္ကာ.. `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕ ကိုေမာင္းစမ္း´ ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ ေလသည္။
ယာဥ္ေမာင္း။ ။ အကို မွားေနၿပီခင္ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ပတ္ရထားပါ…
လူမိုက္။ ။ မရဘူးကြာ.. ေရာက္ေအာင္ေမာင္း…
ယာဥ္ေမာင္း။ ။ မေရာက္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၿမိဳ႕ပတ္ရထားပါ.. စိန္႔ပီတာစဘတ္ ၿမိဳ႕ကို ေမာင္းဘို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ..
လူမိုက္။ ။ လွ်ာမရွည္နဲ႔… ေသသြားခ်င္လို႔လား.. ငါ `စိန္႔ပီတာစဘတ္´ ကိုသြားခ်င္တယ္.. ေရာက္ေအာင္ေမာင္းကြာ.. ဒါပဲ.. ဘာဆင္ေျခမွ ေပးဘို႔မစဥ္းစားနဲ႔.. စကားသံထြက္လာရင္ ငါ့ဓားက မင္းလည္ပင္းကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္သြားလိမ့္မယ္..
ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရေတာ့တဲ့အဆုံး… မီးရထားေမာင္းသူမွ
`ယခုဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `ၿမိဳ႕လည္ရင္ျပင္´ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိ မီးရထားတံခါး မ်ားပိတ္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ… ေနာက္ဆိုက္ကပ္မဲ့ဘူတာကေတာ့ `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမဳိ႕´ ျဖစ္ပါတယ္။´
ေနာက္ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့ `ယခု ဆိုက္ကပ္ေနတဲ့ဘူတာကေတာ့ `စိန္႔ပီတာစဘတ္ၿမိဳ႕´ ျဖစ္ပါတယ္´ ဟုေၾကျငာၿပီး.. တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့… လူမိုက္က `ေအး.. အဲလိုပဲျဖစ္ရ မွာေပါ့´ ဟုဆိုကာ… ရထားေပၚမွ ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။
ေမ့တတ္လို႔ပါ
မင္းသား။ ။ ျဖစ္ပါ့မလားဆရာ.. ကၽြန္ေတာ္က မင္းသမီးနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေျပာရမယ့္စကားေတြ အကုန္ေမ့သြားတတ္တယ္ဗ်။
ဇာတ္ဆရာ။ ။ ျဖစ္ပါတယ္ကြ.. တစ္ကယ္လုိ႔ မင္းသမီးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ မင္းေျပာရမယ့္စကားေတြ ေမ့သြားခဲ့ရင္ ကားလိပ္နားကို ကပ္ခဲ့.. ငါ တိုးတိုးေလး လွမ္းေထာက္ေပးမယ္..´
မင္းသား။ ။ ဟုတ္.. ဟုတ္ကဲ့ဆရာ…
သို႔ႏွင့္ ျပဇာတ္တစ္၀က္ေလာက္ မင္းသားနဲ႔မင္းသမီးနဲ႔ ၂ ေယာက္ရင္ဆိုင္ေတြ႔ေသာ အခန္းတြင္..
မင္းသား။ ။ ဟားဟားဟားဟား… ဟားဟား… ဟားဟားဟား… ဒီမွာ မိခါြညိဳ…´ ဟု အစပ်ဳိးၿပီး.. ေျပာရမယ့္စကားကို စဥ္းစားေတာ့ တစ္လုံးမွထြက္မလာ… ။ သို႔ႏွင့္ မင္းသမီးကို လက္ညိႈးထုိးၿပီး `ဟဲဟဲဟဲဟဲ.. ဟဲဟဲ.. ဟဲဟဲ… ခါြညိဳ… ခြါညိဳ…´ ထင္ထားသည့္အတိုင္း မင္းသားခမ်ာ ဘယ္ကစလုိ႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ရယ္သာ ရယ္ေနေတာ့သည္။ ပရိတ္သတ္ကလည္း ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ ထင္ေၾကးအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားေန၍မျဖစ္ေတာ့.. ျပဇာတ္ပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္ရသည္။ ဇာတ္ဆရာမွာထားသည့္အတိုင္း… ကားလိပ္ေနာက္နားသို႔ ဆုတ္သြားလုိက္သည္။ ကားလိပ္ေနာက္ထဲမွ ဇာတ္ဆရာက… `ေနာက္ကိုသိပ္မဆုတ္နဲ႔.. ကား(ကားလိပ္) ျပဲသြားမယ္..´ ဟုေျပာလိုက္ရာ.. မင္းသားက ေရွ႕သို႔ ၂ လွမ္း ၃ လွမ္းခန္႔ ျပန္တိုးလိုက္ၿပီး ေျပာခ်လုိက္ပုံက…
မင္းသား။ ။ ဟားဟားဟားဟား.. ဒီမွာ မိခါြညိဳ… ေနာက္ကိုသိပ္မဆုတ္နဲ႔.. ကားျပဲသြားမယ္…´
