ေက်ာ္ႀကီး။ ။`အဲဒါပဲဗ်ာ အဲဒါပဲ.. ေလးဆူဓာတ္ပုံေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးဆုိတာ… ဖူးစမ္း အားရပါးရႀကီး ၀ေအာင္ဖူးလုိက္စမ္းပါ သူငယ္ခ်င္းရာ..။ မင္းက အခုမွ ဖူးဘူးတာမဟုတ္လား ဖူးစမ္း သူငယ္ခ်င္း..´
သာ၀။ ။ `အာ… တီဗြီထဲမွာေတာ့ ခဏခဏဖူးဘူးပါတယ္ကြာ… ေအး.. အျပင္မွာေတာ့ မင္းေျပာ သလုိ အခုမွဖူးဘူးတယ္ဆုိပါေတာ့´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `အင္းကြာ… ငါလဲ ရြာကုိ ျပန္မေရာက္တာၾကာၿပီဆုိေတာ့ ရြာရဲ႕သတင္းေလး ဘာေလး ဘာမွမၾကားရဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ တုိ႔ရြာမွာေရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲကုန္ၿပီတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မေျပာင္းလဲပါဘူး´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ရြာက ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူးဆုိေတာ့ ေနပါအုံး.. ငါတုိ႔အိမ္ေရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲ ကုန္ၿပီတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာမွ မေျပာင္းလဲပါဘူး၊ အဲ.. ဒါေပမယ့္ မင္းေမြးထားတဲ့ေၾကာင္ေလးေတာ့ ေသသြားၿပီကြ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေၾကာင္ေလးေသသြားၿပီ၊ ဟာ… အဲဒီေၾကာင္ေလးက အရမ္းလိမၼာတာကြာ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေသသြားရတာတုန္း´
သာ၀။ ။ `မင္းအေဖနဲ႔မင္းအစ္ကုိ စကားမ်ားၾကတယ္ေလ၊ စကားမ်ားၿပီး မင္းအစ္ကုိက အရက္မူးမူးနဲ႔ စပါးက်ည္ကိုမီးရႈိ႕လုိက္တာ မင္းေၾကာင္ေလးပါ ပါသြားတယ္ေလကြာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟာ.. စပါးက်ည္ကုိ မီးနဲ႔ရႈိ႕တယ္၊ ေနစမ္းပါအုံး စပါးက်ည္ကုိ မီးနဲ႔ရႈိ႕ရ ေလာက္ေအာင္ အေဖနဲ႔ငါ့အစ္ကိုက ဘာအတြက္နဲ႔ စကားမ်ားၾကတာတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာရယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ... မင္းညီမေလး အရက္သမားထြန္းႏုိင္နဲ႔ လုိက္ေျပးတဲ့ကိစၥ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဘာ… ငါ့ညီမ လင္ေနာက္လုိက္သြားၿပီ၊ ေနစမ္းပါအုံး ညီမေလး လင္ေနာက္လုိက္သြားတဲ့ကိစၥကုိ အေမက ဘာမွ၀င္မေျပာဘူးလားဟင္´
သာ၀။ ။ `မင္းအေမက ဘာမွ ၀င္ေျပာလုိ႔မရေတာ့ဘူးေလကြာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေျပာလုိ႔မရေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ ေနစမ္းပါအုံး သူတုိ႔က အေမ့စကားကို နားမ ေထာင္ၾကတာလား.. ဘယ္လုိျဖစ္တာတုန္း´
သာ၀။ ။ `အဲဒီလုိလဲမဟုတ္ေသးဘူးကြ.. မင္းတုိ႔ စပါးက်ည္ႀကီး မီးေလာင္ေတာ့ မင္းတုိ႔အိမ္လဲ မီးထဲပါသြားတယ္ေလ… မင္းအေမပါ တစ္ခါတည္းပါသြားတာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလးဗ်ာ.. အေမပါသြားတယ္၊ ဒါဆုိ ငါ့အေမေသၿပီေပါ့၊ ေအာင္မေလး အေမရယ္… အေမရဲ႕.. အေမေသတာေတာင္ သားမသိလုိက္ရပါလားအေမရယ္… အဟီးးးးး အဟင့္ အဟင့္၊ မင္းကလဲကြာ ငါ့အေမတစ္ေယာက္လုံးေသတာေတာင္ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွမျဖစ္ဘူးလုိ႔ မင္းမုိ႔လုိ႔ေျပာရက္တယ္.. အံ့ၾသပါရဲ႕။ ကဲ.. ထားလုိက္ပါေတာ့.. ဒါဆုိရင္ ငါ့အေဖနဲ႔အစ္ကိုက ဘယ္မွာေနၾကလဲဟင္´
သာ၀။ ။ `မင္းအစ္ကုိကေတာ့ မီးရႈိ႕မႈနဲ႔ေထာင္က်သြားတယ္´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟင္…..´
သာ၀။ ။ `မင္းအေဖကေတာ့ အဲဒီစိတ္နဲ႔ပဲ ရူးေနတယ္…´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလးဗ်ာ… ေအာင္မေလး… အေမက ေသတယ္၊ အေဖက ရူးေနတယ္၊ အစ္ကုိက ေထာင္က်ေနတယ္၊ ညီမေလးက အရက္သမားေနာက္ပါသြားတယ္… အဲဒါကုိမ်ား ဘာမွထူးထူးျခားျခားမျဖစ္ပါဘူးလုိ႔ မင္းမလုိ႔ေျပာရက္တယ္။ အဲဒါ ပုံမွန္အေျခအေန ျဖစ္မလားကြ..´
သာ၀။ ။ `စိတ္ကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထားစမ္းပါကြာ၊ ဒါဟာ ေလာကဓံတရားရဲ႕ ပုံမွန္ျပကြက္ေတြပါ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလး မေလး… တည္ၿငိမ္ေနလုိက္တာ၊ ရင့္က်က္ေနလုိက္တာ၊ တရားေတြေပါက္ေနတဲ့ တရားရွင္ႀကီး အဟီးဟီး… အဟင့္ အဟင့္… ရွလြတ္။ မင္း ခံႏုိင္ရည္ရွိေပမယ့္ ငါခံႏုိင္ရည္မရွိေသးဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္... ငါ့ရင္ထဲမွာပူေနၿပီ အဟင့္ အဟင့္။ ကဲ.. ေျပာစမ္းပါအုံး .. ဒါဆုိရင္ ငါ့ညီေလးေတြ ငါ့ညီမေလးေတြေရာဟင္.. ဘယ္လုိေနထုိင္စားေသာက္ၾကတုန္းကြာ´
သာ၀။ ။ `သူတုိ႔ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလး ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ အရီးေလးတုိ႔က ေခၚၿပီးေမြးစားထားလုိက္ တယ္မဟုတ္လား´
သာ၀။ ။ `အဲဒီလုိလဲ မဟုတ္ေသးဘူးကြ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟင္.. အဲလုိမဟုတ္ေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္ျပန္ၿပီတုန္း ေျပာပါအုံးကြာ…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔အတြက္က ဘာမွပူစရာမလုိပါဘူးကြာ စိတ္ေအးေအးထားစမ္းပါ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာ္… ေအး… ေအးကြာ.. ငါ စိတ္ေအးေအးထားလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္´
သာ၀။ ။ `ထားလုိက္စမ္းပါ သူငယ္ခ်င္းရာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ... အခုမွပဲ ရင္ထဲမွာ ေအးသြားေတာ့တယ္ကြာ… ေျပာစမ္းပါအုံး…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔ကုိ တစ္ရြာလုံးက သနားေနေတာ့…´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအးေပါ့…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔ကလည္း ရြာထဲမွာ လွည့္ပတ္ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေတာ့ ရြာထဲက ထမင္းက်န္၊ ဟင္းက်န္ေလးေတြ ေပးလုိက္ၾကတာပါပဲကြာ…´
ဇာတ္လမ္းထဲက ဟာသေလးပါ။![biggrin biggrin](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_v8cFxcqgDbx-5YqX_QlM6thwpNEj0e_z0a4Tau127RgRR8XBupsJl2ge80keAhWtkANNNcBIa5JtJgfvbS_6dxsD1SvzugSFDzfOq5WcJI6yO5dj1nXaQ=s0-d)
သာ၀။ ။ `အာ… တီဗြီထဲမွာေတာ့ ခဏခဏဖူးဘူးပါတယ္ကြာ… ေအး.. အျပင္မွာေတာ့ မင္းေျပာ သလုိ အခုမွဖူးဘူးတယ္ဆုိပါေတာ့´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `အင္းကြာ… ငါလဲ ရြာကုိ ျပန္မေရာက္တာၾကာၿပီဆုိေတာ့ ရြာရဲ႕သတင္းေလး ဘာေလး ဘာမွမၾကားရဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ တုိ႔ရြာမွာေရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲကုန္ၿပီတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မေျပာင္းလဲပါဘူး´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ရြာက ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူးဆုိေတာ့ ေနပါအုံး.. ငါတုိ႔အိမ္ေရာ ဘာေတြေျပာင္းလဲ ကုန္ၿပီတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာမွ မေျပာင္းလဲပါဘူး၊ အဲ.. ဒါေပမယ့္ မင္းေမြးထားတဲ့ေၾကာင္ေလးေတာ့ ေသသြားၿပီကြ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေၾကာင္ေလးေသသြားၿပီ၊ ဟာ… အဲဒီေၾကာင္ေလးက အရမ္းလိမၼာတာကြာ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေသသြားရတာတုန္း´
သာ၀။ ။ `မင္းအေဖနဲ႔မင္းအစ္ကုိ စကားမ်ားၾကတယ္ေလ၊ စကားမ်ားၿပီး မင္းအစ္ကုိက အရက္မူးမူးနဲ႔ စပါးက်ည္ကိုမီးရႈိ႕လုိက္တာ မင္းေၾကာင္ေလးပါ ပါသြားတယ္ေလကြာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟာ.. စပါးက်ည္ကုိ မီးနဲ႔ရႈိ႕တယ္၊ ေနစမ္းပါအုံး စပါးက်ည္ကုိ မီးနဲ႔ရႈိ႕ရ ေလာက္ေအာင္ အေဖနဲ႔ငါ့အစ္ကိုက ဘာအတြက္နဲ႔ စကားမ်ားၾကတာတုန္းကြ´
သာ၀။ ။ `ဘာရယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ... မင္းညီမေလး အရက္သမားထြန္းႏုိင္နဲ႔ လုိက္ေျပးတဲ့ကိစၥ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဘာ… ငါ့ညီမ လင္ေနာက္လုိက္သြားၿပီ၊ ေနစမ္းပါအုံး ညီမေလး လင္ေနာက္လုိက္သြားတဲ့ကိစၥကုိ အေမက ဘာမွ၀င္မေျပာဘူးလားဟင္´
သာ၀။ ။ `မင္းအေမက ဘာမွ ၀င္ေျပာလုိ႔မရေတာ့ဘူးေလကြာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေျပာလုိ႔မရေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ ေနစမ္းပါအုံး သူတုိ႔က အေမ့စကားကို နားမ ေထာင္ၾကတာလား.. ဘယ္လုိျဖစ္တာတုန္း´
သာ၀။ ။ `အဲဒီလုိလဲမဟုတ္ေသးဘူးကြ.. မင္းတုိ႔ စပါးက်ည္ႀကီး မီးေလာင္ေတာ့ မင္းတုိ႔အိမ္လဲ မီးထဲပါသြားတယ္ေလ… မင္းအေမပါ တစ္ခါတည္းပါသြားတာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလးဗ်ာ.. အေမပါသြားတယ္၊ ဒါဆုိ ငါ့အေမေသၿပီေပါ့၊ ေအာင္မေလး အေမရယ္… အေမရဲ႕.. အေမေသတာေတာင္ သားမသိလုိက္ရပါလားအေမရယ္… အဟီးးးးး အဟင့္ အဟင့္၊ မင္းကလဲကြာ ငါ့အေမတစ္ေယာက္လုံးေသတာေတာင္ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွမျဖစ္ဘူးလုိ႔ မင္းမုိ႔လုိ႔ေျပာရက္တယ္.. အံ့ၾသပါရဲ႕။ ကဲ.. ထားလုိက္ပါေတာ့.. ဒါဆုိရင္ ငါ့အေဖနဲ႔အစ္ကိုက ဘယ္မွာေနၾကလဲဟင္´
သာ၀။ ။ `မင္းအစ္ကုိကေတာ့ မီးရႈိ႕မႈနဲ႔ေထာင္က်သြားတယ္´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟင္…..´
သာ၀။ ။ `မင္းအေဖကေတာ့ အဲဒီစိတ္နဲ႔ပဲ ရူးေနတယ္…´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလးဗ်ာ… ေအာင္မေလး… အေမက ေသတယ္၊ အေဖက ရူးေနတယ္၊ အစ္ကုိက ေထာင္က်ေနတယ္၊ ညီမေလးက အရက္သမားေနာက္ပါသြားတယ္… အဲဒါကုိမ်ား ဘာမွထူးထူးျခားျခားမျဖစ္ပါဘူးလုိ႔ မင္းမလုိ႔ေျပာရက္တယ္။ အဲဒါ ပုံမွန္အေျခအေန ျဖစ္မလားကြ..´
သာ၀။ ။ `စိတ္ကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထားစမ္းပါကြာ၊ ဒါဟာ ေလာကဓံတရားရဲ႕ ပုံမွန္ျပကြက္ေတြပါ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလး မေလး… တည္ၿငိမ္ေနလုိက္တာ၊ ရင့္က်က္ေနလုိက္တာ၊ တရားေတြေပါက္ေနတဲ့ တရားရွင္ႀကီး အဟီးဟီး… အဟင့္ အဟင့္… ရွလြတ္။ မင္း ခံႏုိင္ရည္ရွိေပမယ့္ ငါခံႏုိင္ရည္မရွိေသးဘူး သူငယ္ခ်င္းရယ္... ငါ့ရင္ထဲမွာပူေနၿပီ အဟင့္ အဟင့္။ ကဲ.. ေျပာစမ္းပါအုံး .. ဒါဆုိရင္ ငါ့ညီေလးေတြ ငါ့ညီမေလးေတြေရာဟင္.. ဘယ္လုိေနထုိင္စားေသာက္ၾကတုန္းကြာ´
သာ၀။ ။ `သူတုိ႔ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာင္မေလး ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ အရီးေလးတုိ႔က ေခၚၿပီးေမြးစားထားလုိက္ တယ္မဟုတ္လား´
သာ၀။ ။ `အဲဒီလုိလဲ မဟုတ္ေသးဘူးကြ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ဟင္.. အဲလုိမဟုတ္ေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္ျပန္ၿပီတုန္း ေျပာပါအုံးကြာ…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔အတြက္က ဘာမွပူစရာမလုိပါဘူးကြာ စိတ္ေအးေအးထားစမ္းပါ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအာ္… ေအး… ေအးကြာ.. ငါ စိတ္ေအးေအးထားလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္´
သာ၀။ ။ `ထားလုိက္စမ္းပါ သူငယ္ခ်င္းရာ´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ... အခုမွပဲ ရင္ထဲမွာ ေအးသြားေတာ့တယ္ကြာ… ေျပာစမ္းပါအုံး…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔ကုိ တစ္ရြာလုံးက သနားေနေတာ့…´
ေက်ာ္ႀကီး။ ။ `ေအးေပါ့…´
သာ၀။ ။ `သူတို႔ကလည္း ရြာထဲမွာ လွည့္ပတ္ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေတာ့ ရြာထဲက ထမင္းက်န္၊ ဟင္းက်န္ေလးေတြ ေပးလုိက္ၾကတာပါပဲကြာ…´
ဇာတ္လမ္းထဲက ဟာသေလးပါ။
This entry was posted
on Tuesday, October 07, 2008
and is filed under
ဟုိေရးဒီေရး
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
4 ေယာက္ရဲ႕အျမင္